Indicators on ฟันผุในระดับเริ่มต้น You Should Know
Indicators on ฟันผุในระดับเริ่มต้น You Should Know
Blog Article
หากเป็น ฟันผุระยะแรก : อาจยังไม่จำเป็นต้องรักษาอะไร แต่ทันตแพทย์ มักจะแนะนำให้เน้นหนักในการทำความสะอาดมากขึ้น ทั้งการแปรงฟัน การใช้ไหมขัดฟัน และเพิ่มความถี่ในการทำความสะอาดให้บ่อยครั้งขึ้น รวมถึงอาจพิจารณาทา ฟลูออไรด์วานิช เพื่อเพิ่มการคืนกลับของแร่ธาตุในบริเวณดังกล่าว
การอักเสบลุกลามไปยังเนื้อเยื่ออื่นๆรอบตัวฟัน: อาจเกิดหนอง หรือเกิดการบวมบริเวณกระพุ้งแก้ม หรือใต้เบ้าตา อาการบวมอาจมีการลุกลามไปยังโครงสร้างอวัยวะอื่นๆ ซึ่งถ้ามีอาการจนถึงระยะนี้ จะต้องมีการให้ยาปฏิชีวนะ ร่วมกับการรักษาฟันผุที่เหมาะสมต่อไป
เพราะฉะนั้น หากไม่อยากสูญเสียฟันถาวร ต้องหมั่นดูแล และป้องกัน รักษาความสะอาด เพื่อให้ฟันอยู่กับเราไปนานๆ และที่สำคัญหากพบอาการฟันผุของตัวเองแล้ว ควรพบทันตแพทย์เพื่อปรึกษาแนวทางการรักษาฟัน ก่อนที่จะสูญเสียฟันแท้ไปในที่สุด
ยอมรับทั้งหมด จัดการความเป็นส่วนตัว
อาหารที่มีแคลเซียมมาก ก็คือ น้ำนม เนยแข็ง รองลงมาก็ได้แก่ ผักประเภทกะหล่ำดอก มะเขือเทศ ฟักทอง ผักโขม ตำลึง ใบมะกรูด ใบกระเพาขาว ใบแค ใบบัวบก ใบยอ ใบชะพลู ใบแมงลัก ผักกาดขาว ไข่แดง ปลา ปลาตัวเล็กที่กินได้ทั้งกระดูก ฟันผุในระดับเริ่มต้น กุ้งแห้ง อาหารที่พอจะมีแคลเซียมอยู่บ้างก็เช่น สับปะรด เชอร์รี่ องุ่นแห้ง เห็ด กล้วย ถั่วฝักยาว ถั่วเมล็ดแห้ง งา ปลาร้า
แผนที่ คลินิกทันตกรรม – ประกันสังคม ทันตกรรม
ปัญหาฟันผุนั้นสามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคนไม่ว่าจะเด็กหรือผู้ใหญ่ ซึ่งจะมีอาการฟันผุมาก น้อยแตกต่างกัน สาเหตุของฟันผุมักเกิดจากการละเลยในการดูแลสุขภาพช่องปากและฟัน เมื่อพบปัญหาแล้วไม่ยอมไปพบหมอฟันเพื่อรักษา แต่กลับปล่อยละเลยจนเกิดเป็นปัญหาใหญ่แล้วค่อยไปรักษา
โรคฟันผุ รักษาได้ด้วยวิธีการดังต่อไปนี้
รับประทานยาแก้ปวด แล้วรีบไปพบทันตแพทย์เพื่อให้ตรวจฟัน
อาการฟันผุในระยะแรก : จะปรากฎให้เห็นเป็นคราบหรือเป็นรอยสีขาวขุ่น หรือสีน้ำตาล ที่ผิวเคลือบฟัน แต่ยังไม่มีอาการปวดฟันใดๆเกิดขึ้น
มักพบร่องแยกหรือโพรงด้านในฟันกรามที่ใช้เคี้ยวอาหาร เนื่องจากเศษอาหารจะติดอยู่ในร่องฟันส่วนบน
โรคหัวใจ เชื้อแบคทีเรียกระจายไปตามหลอดเลือด ทำให้เลือดไหลเวียนเข้ามหัวใจได้น้อย
นอกจากนี้ ฟันผุยังทำให้เหงือกอักเสบ ซึ่งเหงือกอักเสบก็อาจทำให้ลมหายใจมีกลิ่นเหม็นได้เช่นกัน
เมื่อการอักเสบลุกลามไปมาก ไม่เหลือเนื้อฟันที่จะสามารถรักษาฟันซี่นั้น ไว้ได้ต่อไป